Roman; günlük tarzında yazılmış, gündelik dilin hakim olduğu bir aşk hikâyesi. Öykü olarak yazılan kitap içerisin de şiirlerin de yer almasıyla birlikte zengin bir anlatımla bütünleştirilmiştir.

Birbirlerine aşık olan fakat ulaşılmaz zannettikleri sebeplerden ötürü birbirlerine geç kalan iki gencin öyküsü.

Bu öyle bir aşk ki var olduğunda sadece iki insanın hissettiği bir his değil, aynı zamanda kişinin veya kişilerin, kendini çevresini ve dünyayı daha farklı anlamasına yorumlamasına neden olmaktadır.

Âşık olduğumuzda her şeyin özüne iner ve yaradılışındaki manayı anlamaya çalışırız. Bir bardak çay bile mutlu eder. Yaprakların uçuşu, kuşların cıvıldaması, galaksinin mükemmel sistematiği, her gün aldığımız nefes bile bizim için büyük anlamlar taşır ve hayran kalırız. Çünkü biliriz ki bizim aldığımız nefes diğer yarımıza vereceğimiz nefestir. Artık tek kişi değil onun için de yaşarız. 

Aynı Esma'nın yaptığı gibi yaşamını Kutay'a adamış yıllar içerisin de ki duygu yoğunluğu ile beklemekle geçmiş. Başarılı bir psikolog olarak devam ederken içerisinin acısı onu güçlü kılmış. Kutay ise ön yargıları, korkuları yüzünden hep kolayı, kaçmayı seçmiş. İkisi de yıllar içerisin de hayatlarına başkalarını alıp devam ederken, içlerinde ki sevgi hep galip gelip taze tutmuş aşklarını. Yıllar sonra yolları tekrar kesiştiğinde ikisi de bunu yaşamak istemiş ve o gizemli aşk yolculuğuna çıkmak için can atmış. Geç kalınmış tüm duygular bir süre mutlu etse de kader onlardan yana olmayıp çıkmazlara sürüklemiş. Erkek kadını üzmemek için tek başına üstesinden gelmeye çalışmış, kadın yıllar sonra kavuştuğu aşkını kaybetmekten korktuğu içim seyretmekle yetinmiş. Kadın erkeğin acısını görememiş erkek kadını üzmemek için uzağında durmuş. Korkuları yüzünden ikisi de kaybetmiş. Esma hayatını farklı yerde sürdürürken Kutay’ın onu terk ettiğini düşünüp kendini yıpratmış, seneler sonda yüzüne tokat gibi gelen gerçek ile yüzleştiğin de sadece sevmenin yetmediğini yan yana olmalarına rağmen birbirini göremeyen anlayamayan iki kişi olduklarını düşünmüş. 

Hepimiz o görkemli aşka tutulduğumuz da biraz bencil oluruz, sevginin her şeyin üstesinden geleceğini düşünüp rüyalar alemine giriş yaparız. Evet o görkemli yolculuk sevgisiz olmaz fakat aynı dili konuşmak anlamak gerekir. Yoksa sevgi yerini huzursuzluğa bırakır. Ön yargıları kenara itip yalın şekilde karşı tarafı tanımaya anlamaya çalışmak gerekir. Başkaları adına verdiğimiz kararlar, peşin hükümler yüzünden noksan şekilde yaşarız, yanı başımızdayken görmediğimiz kişileri belki de sonsuza kadar kaybederiz. Bu onlara özgü gibi görünse de her insanın kalbinde taşıdığı bir öyküdür aslında.